Τρεις Χριστοί, ο ένας είναι ανεβασμένος στο Internet (ο Φωτοδότης Χριστός), ο άλλος είναι τυπωμένος στη μετάφραση από τον Κόντογλου της “Εικόνας” του Λ. Ουσπένσκι το 1952 και ο τρίτος είναι ο χαρισμένος στον Παύλο Κριναίο από το Φώτη Κόντογλου γύρω στα 1960. Η εικόνα αυτή είναι εξαιρετικού αισθητικού κάλλους, φαίνεται ότι μεταφέρει στα καθ ημάς το μυστικό βίωμα του ζωγράφου που επικοινωνεί απευθείας με το ανθρώπινα προσανατολισμένο αλλά πάντα μεταφυσικό βίωμα του εικονολατρικού χριστιανισμού του Φώτη Κόντογλου.
Η ομοιότητα των τριών Χριστών είναι προφανής.
Εχω ήδη καταθέσει την θεόπνευστη εικόνα του Κόντογλου στο Βυζαντινό Μουσείο για συντήρηση από την αφοσιωμένη στο έργο ομάδα της κυρίας Ι. Αλεξανδρή και του κ. Μαργαριτώφ.
Μια επιπλέον απόδειξη ότι η εικόνα του Φωτοδότη Χριστού που κατέχω είναι του Φώτη Κόντογλου, είναι η αφιέρωση της μετάφρασης της “Εικόνας” του Λ. Ουσπένσκι (1952) από τον ίδιο το Φώτη Κόντογλου στον Παύλο Κριναίο στο εσώφυλλο του βιβλίου. Μάλιστα στην επόμενη σελίδα απέναντι από τον τίτλο του βιβλίου αυτού φιγουράρει και τρίτο δείγμα του Φωτοδότη Χριστού του Φώτη Κόντογλου.

Ο πατέρας μου άφησε τέσσερις εικόνες. Η μια έχει μεγάλη ομοιότητα στο στυλ, σε όλα, με την εικόνα του Φωτοδότη Ιησού του Φώτη Κόντογλου. Ο πατέρας μου μου είχε πει ότι η εικόνα του Ιησού είναι του Φώτη Κόντογλου, ο οποίος του την είχε χαρίσει, καθώς ήταν φίλος του και το συναντούσε στην περιοχή του Αγίου Λουκά της Πατησίων και στα γραφεία της εφημερίδας Η Βραδυνή επί της οδού Πειραιώς πλησίον της Πλατείας Ομονοίας.

Η ομοιότητα και της εικόνας του Αθανασίου Διάκου του Φώτη Κόντογλου με όλες τις παραπάνω εικόνες του Φωτοδότη Χριστού και με την αυτοπροσωπογραφία του Κόντογλου δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Η ομοιότητα πετυχαίνει την αιωνιότητα του τυπικού, την ταυτότητα των πάντων, που ωστόσο χάνουν το συγκυριακό χαρακτήρα τους. Και έχουμε τον αιώνιο αγωνιστή, τον Αθανάσιο Διάκο, τον αιώνιο Έλληνα και τον αιώνιο Χριστό. Γιατί η ταυτότητά τους ισχύει πάνω από τα καθημερινά και τα ευκαιριακά.