MΠΑΜΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ - ΚΡΙΝΑΙΟΣ

Εικόνα του Ιησού, φιλοτεχνημένη από το Δ. Πελεκάση το 1964 ( Ο Ιησούς αίρων το σταυρό, εκφράζει έντονο πάθος) και χαρισμένη στον Παύλο Κριναίο, όπως σημειώνει ο ίδιος ο Δ. Πελεκάσης.
Έχω ήδη καταθέσει τον αριστουργηματικό Χριστό στο Βυζαντινό Μουσείο, όπου θα γίνει συντήρηση από το ειδικό τμήμα και από τον αγιογράφο κ. Μαργαριτώφ.

Παραθέτω το πιο κατάλληλο για την ερμηνεία των εικόνων του Δ. Πελεκάση που κατέχω βιογραφικό του.
www.agiosgeorgios-kypselis.gr/pelekasis.pdf

Πελεκάσης Δημήτριος. Ἐπιφανὴς σύγχρονος ζωγράφος καὶ ἁγιογράφος.
Ἐγεννήθη εἰς Ζάκυνθον τὸ 1881. Σὰ ἐγκύκλια μαθήματα ἤκουσεν αὐτόθι. Ἀκολούθως ἐσπούδασεν εἰς τὴν Ἀνωτάτην ΢χολὴν Καλῶν Σεχνῶν τοῦ Ε.Μ.Π. ὑπὸ τοὺς καθηγητὰς Γ.Ροΐλον, Ν.Λύτραν καὶ Γ.Ἰακωβίδην. Μετὰ ταῦτα παρηκολούθησε μαθήματα εἰς τὴν ἐν Ῥώμῃ Ἀκαδημίαν San Luca, ἐμελέτησε δὲ ἐμπεριστατωμένως τὰς πινακοθήκας τῆς Ἰταλίας καὶ δὴ τὴν ἐν Φλωρεντίᾳ Πίττι.
Ἡ δρᾶσις του εἰς τοὺς διαφόρους κλάδους τῆς τέχνης εἶναι πολυσχιδὴς καὶ καταπλήσσουσα. Μετὰ μεγάλης προσοχῆς καὶ ἐμβριθείας ἐμελέτησε τὰ ἔργα τῆς βυζαντινῆς τεχνοτροπίας (ἰδίᾳ τὰς ἱστορήσεις τῶν μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους), διὰ προσωπικῆς του δὲ συμβολῆς ἐδημιούργησε πλῆθος πολυπροσώπων συνθέσεων ἱστορικῶν θεμάτων μὲ ἀποκορύφωμα τὰς μικρογραφικὰς τοιαύτας ἐπὶ μετάλλων κ.λπ. (χαλκοῦ, ἀργύρου, ἐλεφαντοστοῦ), αἱ ὁποῖαι ἀποσποῦν τὸν πραγματικὸν θαυμασμὸν εἰς τὰ διαφόρους συλλογὰς καὶ μουσεῖα. Κάτοχος τῆς τεχνικῆς τῆς νωπογραφίας (fresco), ὠογραφίας, ψηφιδωτῶν καὶ ἄλλων συνθετικῶν ἑνώσεων τῶν χρωμάτων, κατώρθωσε δι’ ἰδιαιτέρων χημικῶν μέσων ἓν νέον ἔργον νὰ μεταβάλλῃ ὡς ἀνῆκον εἰς οἱανδήποτε χρονολογίαν ἐπιθυμεῖ, εἶναι δὲ ἀρκετὰ τὰ ἔργα τοῦ εἴδους τούτου διὰ τὰ ὁποῖα καὶ εἰδικοὶ εἰσέτι ἠπατήθησαν. Ἡ εὐγενεστέρα καταξίωσίς του ἐν τῷ πεδίῳ τῆς τέχνης εἶναι ὅτι, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, κατώρθωσε νὰ ἀναδείξῃ καὶ ἀναγεννήσῃ τὴν βυζαντινὴν τέχνην. Πλεῖσται πινακοθῆκαι περιλαμβάνουν ἔργα του.
Πρὸς τοῖς ἄλλοις συνετήρησε διάφορα ἔργα τῆς ἐν Καΐρῳ συλλογῆς τοῦ λόρδου Κίτσενερ (1914), ὡς καὶ τοῦ χριστιανικοῦ μουσείου ἐν Ἀθήναις (1925), ἐνῶ ἐχρημάτισεν ἐπιμελητὴς καὶ ὀργανωτὴς τοῦ σπουδαίου ἐπίσης ἐν Ἀθήναις μουσείου τοῦ Διονυσίου Λοβέρδου (1923-1934) καὶ συνέβαλεν εἰς τὴν δημιουργίαν καὶ ὀργάνωσιν τοῦ χριστιανικοῦ μουσείου Ζακύνθου (1927). ΢υμμετέσχεν εἰς πολλὰς πανελληνίους κρατικὰς καὶ ὁμαδικὰς ἐκθέσεις καὶ εἰς διεθνεῖς τοιαύτας ὡς ἐν Βενετίᾳ, Ρώμῃ,